Esta vez compartimos entrañables con Carmen y su
marido Vicent, que nos ofrecieron unas cerezas buenísimas, con las maestras
Elisa y Rosa, que nos dieron una clase de refuerzo en comprensión y expresión
lectora, con el fotógrafo Antonio y su mujer, y los simpáticos Carola y Rafael.
Echamos de menos a Toni.
Nuestra participación ha vuelto a ser similar a
la del curso pasado. Algunos alumnos vinieron sólo un día. Otros ninguno. Pero
los que vinieron regularmente creo que les resultó muy grato. No sólo leyeron
más páginas de un libro de lo que han leido jamás, descubriendo que son capaces
de hacerlo y que en la literatura hay historias que nos pueden entretener tanto
o más que cualquier otra actividad de ocio, sino que además se sientieron bien
en compañía de estas personas que ya han vivido muchas y diferentes historias.
Yo, como siempre, me sentí agusto viendo que
vosotros os sentías útiles. Y, sobre todo, viendo cómo allí todos sois unos
trozos de pan, porque los abueletes, como no podía ser de otro modo, sacaron lo
mejor de cada uno de vosotr@s. Paciencia y comprensión con los demás, esfuerzo
para salir adelante y sentido del humor, creo que son algunas de las claves
para afrontar la vida que ellos nos dieron. Sé que algo de todo esto os ha
quedado. Lástima que algunos decidieran no venir.
Gracias a los que han participado, aunque me ha
costado, ciertamente, moveros.
Gràcies també a Rafa Albero per coordinar aquesta
extraescolar i als companys del PQPI de divendres que van haver d'alterar els
seus horaris.
A Concha, la psicóloga del Emilio Sala, por la
ayuda prestada para organizar esta actividad.
Mis agradecimientos, como no, a los residentes
que nos recibieron tan hospitalariamente. Espero nos veamos el próximo año.
2 comentaris:
que voy a decir yo de emilio sala si no fui.
me hubiera gustado ir... pero bueno otra vez sera....
Es veu que ho habeu pasat genial!esta molt be aquest tipus d´activitats per a intercanviar vivencies de distintes generacións,tambe per fer-ne companya als ancians i ancianes que per les circustancies estan acollits a Emilio Sala.Jo no he pogut anar a cap visita,la primera vegada per que em vaig dormir,la segona perque no em trobaba be.En resum,em pareix mol be la planificació d´aquestes visites.
Saluts.
Publica un comentari a l'entrada